Οι Ιστορίες του Γιάννη Κόλλια μέσα από τα μάτια του Σταμάτη Σταμπέλου (9ο Μέρος)

Πρώτος αγώνας. Τρίπολη 26/06/1994.
Τίποτε δεν έχει αλλάξει και τίποτε δεν είναι όπως παλιά, τραγουδούσαν οι Κατσιμιχαίοι στα τρανζίστορ, κι έπεφταν διάνα, βλέποντας την κατάσταση των αγώνων ψυχρά από την θέση που είμαστε τώρα, 24 χρόνια μετά, ας δούμε το ρεπορτάζ.

Η Ελληνική ομάδα που βγήκε εκτός συνόρων γυρίζει πατρίδα και φέρνει μαζί έναν αέρα φρέσκο. Μια ευρωπαϊκή αύρα που στόμα με στόμα σκορπίζεται και μοιράζει χαμογελά στους υπολοίπους οδηγούς της χωράς. H ΕΛΠΑ από την πλευρά της προσκαλεί τις ομάδες στην Τρίπολη ενώ δηλώνει επίσημα πως θα κάνει ότι περνάει απ’ το χέρι της ώστε να ανεβεί κι άλλο ο πήχης στον τρόπο διεξαγωγής πρωταθλήματος, διαβάζουμε επίσης προγραμματισμό για διπλό αγώνα στην Ρόδο μέσα στον Σεπτέμβρη ενώ υπάρχει και μια αναμέτρηση στο Τατόι που δεν θα προσμετράται στους βαθμούς αλλά έχει σκοπό να διαφημιστεί το σπορ.

Έτσι με πολλούς αναβάτες να μην έχουν καν ομάδα για την σεζόν που ανοίγει, η Τρίπολη υποδέχεται 81 γενικές συμμέτοχες στην λίστα και προσπαθεί να κάνει το καλύτερο. Στο ρεπόρτο αξίζει να σημειωθεί πως από πλευράς οργάνωσης δεν υπάρχει κανένα απολύτως παράπονο προς ΕΛΠΑ. Όλα δουλεύουν στην ώρα τους ρόλοι. Άσχημη γεύση αφήνει η αποχώρηση της Rothmans απ’ τις μεγάλες κατηγορίες όμως οι νέες συμμέτοχες– χρώματα της ELF και HB, χρυσώνουν κάπως το χάπι κι έτσι τα παντοκς δεν χάνουν ακόμα την λάμψη των επίσημων μεγάλων χορηγών.

Στα δικά μου τώρα, ο Κόλλιας δείχνει να τα έχει βρει με το Yamaha του, είναι γρήγορος στις δόκιμες. Η Τρίπολη του αρέσει και θέλει να βάλει υποψηφιότητα για πρωτιά. Εμένα με ξενίζει που καβαλάει TZ oμως το έχουμε ξαναπεί αν σου κουρδίζει την μοτοσυκλέτα ο Κύριος Βασίλης, και με Simpson να συμμετέχεις έχεις ελπίδες για βάθρο. Για τους μεγαλύτερους από εμένα στεναχώρια φέρνει η αποχώρησης του Πολυπρωταθλητή Εμμανουηλίδη από το σπορ.

Εκκίνησης 125 racing.

O Παπαγιάννης με αέρα Mugello πετάγεται μπροστά και οδηγεί την κούρσα, απ’ τα μισά και μετά έχει φτιάξει μεγάλη διάφορα ασφάλειας, δεν πιέζει ούτε ενοχλείτε από τους υπολοίπους παίρνοντας δικαίως την Καρό και το χειροκρότημα στο τέλος. Από εκεί και πίσω όμως γίνεται ‘’η σφαγή του Δράμαλη‘’. Έχουμε το πατροπαράδοτο ”τραινάκι του τρόμου” με Δελησάββα (yamaha), Tζωρτζόπουλο (honda), Kόλλια (yamaha) και Αργυρή Στάμου που γυρίζουν σχεδόν κολλημένοι ο ένας πίσω από τον άλλον. Η ισορροπία κρέμεται από μια ευθαρμένη ντίζα συμπλέκτη. Κανένας από τους τέσσερις δεν το βάζει κάτω ευτυχώς όμως δεν υπάρχουν επαφές μοτοσυκλέτας με μοτοσυκλέτα παρόλη την φαγωμάρα. Τελικά λίγο πριν το τέλος του σκέλους ο Στάμου πιέζει λίγο παραπάνω τον κινητήρα του και εγκαταλείπει, έχει προλάβει όμως να δείξει ακόμα μια φορά τα δόντια του στους υπολοίπους.

Η τελική κατάταξης έπειτα από γενναίες δόσεις αδρεναλίνης είναι:
1ος Στ. Παπαγιάννης. 2ος Δελησάββας. 3ος Ι. Τζωρτζόπουλος και 4ος ο Γιάννης Κόλλιας.
Συνεχίζεται…

Φώτο 1 : Από το μέλλον 2016. Σλοβακία. Γιάννης Κόλλιας ετών 50 παρακαλώ στο κοντέρ. ελληνική δυνατή παρουσία.
Φώτο 2: 1995. Αργυρής Στάμου ”1” και στο κατόπι του Γιάννης Κόλλιας.
Φώτο 3: Μέλλον 2014. Στα racing τα 125 δεν φοβούνται να κοιτάξουν στα ματιά τα 250. Σέρρες την κούρσα οδηγεί με rs 125 Χρονόπουλος Jr και θα κάτσει στην κορυφή μέχρι να εγκαταλείψει από διαλυμένα ελαστικά.

Σταμάτης Σταμπέλος