Οι Ιστορίες του Γιάννη Κόλλια μέσα από τα μάτια του Σταμάτη Σταμπέλου (8ο Μέρος)

Στην γειτονιά (εν έτη 1994), οι περισσότεροι ξυριζόμαστε πια κι έχουμε αποκτήσει τις πρώτες σοβαρές μοτοσυκλέτες, φυσικά προς χρήση μόνο κι αυστηρά στα χωριά μας αφού το Π. Φάληρο ήταν κόμβος κίνησης, όποτε οι γονείς δεν επιτρέπουν βόλτες στα πέριξ. Τα περιοδικά και οι συζητήσεις στόμα με στόμα είναι ακόμα ο βασικός τρόπος να μαθαίνουμε τα δρώμενα στους αγώνες.

Το ‘’94’’ ΘΑ θεωρηθεί κατ’ εμέ μια ‘’κούφια χρόνια‘’ καθώς οι αναβάτες της χωράς ξεκινούν με αποχή από τα grids εν αρχής. Μετά όμως συμβαίνει ένα μοναδικό γεγονός που δίνει λάμψη ιστορικώς στην τρέχον περίοδο. Αυτό αλλά και η έναρξης του πρωταθλήματος λίγο αργότερα, γίνονται με την μορφή έκπληξης αφού δεν υπάρχει σίγουρο και καθολικά τηρούμενο αγωνιστικό καλεντάρι. Επίσης δύσκολη χρόνια να βρεθούν στα σήμερα στοιχειά προς μελέτη.

Τελικά ο πρώτος αγώνας για το ελληνικό πρωτάθλημα που θα σκάσει ξαφνικά μέσα στον Ιούνιο βρίσκει στον ύπνο σχεδόν αναβάτες αλλά και φίλους του σπορ. Στα δικά μου ενδιαφέροντα τώρα, ο Κόλλιας φέτος οδηγεί Yamaha TZ 125cc και βρίσκεται υπό την προστασία του ‘’μέγα ‘’ Κυρίου Βασίλη Γεωργακόπουλου, ο Γιάννης δεν θα ταξιδέψει Mugello όμως θα πάρει μέρος στον πρώτο αγώνα ‘’Τρίπολη ‘’ προς μεγάλη χαρά μου δε, επιστρέφει στην φωτιά και λάβρα κατηγορία των 125cc Racing. Άξιο να σημειωθεί εδώ, το γεγονός, ” να οδηγείς μια μοτοσυκλέτα ελεγμένη και κουρδισμένη” από τον κύριο Βασίλη είναι από μόνο του μεγάλη πρόοδος. Κι εσύ πίσω από τα κλιπ ονς έχεις μόνο να κερδίσεις. Αυτό ο Κόλλιας το ξέρει, βλέποντας τις αλλαγές στον τρόπο που σετάρει ο ίδιος τα επόμενα χρόνια, θεωρώ πως αυτή η σεζόν του χαρίζει εφόδια σε επίπεδο μηχανικού αγώνων.

Η υπέρβαση του ΜUGELLO.
Oι αναβάτες κι έχοντας στήριξη μεσώ Σ.Ο.Α.Μ ειδικότερα ψάχνουν λύσεις ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο του σπορ, η αρχική ιδέα είναι να οργανωθεί ελληνικός αγώνας εκτός συνόρων ‘’Ιταλία ‘’ όμως τελικά η ομάδα μας δηλώνεται και αγωνίζεται σαν ‘’σφήνα‘’ μέσα στο γειτονικό πρωτάθλημα ταχύτητας 1994. Τα έξοδα είναι πολλά, όμως οι εμπειρίες και οι εικόνες που εισπράττουν οι αναβάτες της λίστας των τολμηρών αξίζουν τον κόπο. Ανοίγουν τα ματιά, που λένε, σπρώχνοντας έτσι προς το καλύτερο την γενική κατάστασης των αγώνων εντός συνόρων μετέπειτα.

Οι θαρραλέοι είκοσι που κάνουν την υπέρβαση κι αναφέρονται με χρυσά γράμματα στον ελληνικό τύπο της εποχής είναι:
Γρηγόρης Χρονόπουλος, Ζαχαρίου, Φαμέλης, Τσουκαλάς, Τσαρμπόπουλος, Σταυρουλάκης, Σταυρόπουλος, Σίψας, Παπαγεωργίου, Πιεράκος, Πουρνάρας, Παπαγιάννης, Πάλλης, Νεστορίδης, Γιαννακόπουλος, Γεωργακόπουλος, Βουκάκης, Αραούζος, Μπούστας και ο ‘’φαντεζι ‘’ Δ. Διατσίδης. Το ρεπόρτο επίσης φέρνει αισιόδοξα νέα καθώς εκτός από σεβαστά πλασαρίσματα στις θέσεις τελικής κατάταξης, η ελληνική ομάδα λειτουργεί αρμονικά σαν μια γροθιά κι αλληλοστηρίζεται στην διάρκεια των αγώνων. Τολμώ να γράψω ότι διδάσκουμε ήθος ανάμεσα στις υπόλοιπες ιταλικές ομάδες που πραγματικά ‘’σφάζονται ‘’ ανά μεταξύ τους σε όλα τα επίπεδα στα Παντοκς..

Φώτο 1
1994 season. Παιχνίδια στο όριο, Αριστερά Α. Στάμου Ηοnda Rs 125, δεξιά Γιάννης Κόλλιας με Yamaha TZ 125 cc.
Φώτο 2.
Η ελληνική αποστολή στο Muggelo 1994.
Φώτο 3.
1993 γραμμή εκκίνησης κατηγορίας f3.
Mε το ‘’ μουσταρδί – κόκκινο’’ Rgv 250sp είναι ο Νάνος ενώ δίπλα του στέκεται Παύλος Πασχαλίδης πιτσιρίκι ακόμα όρθιος. Αν ξέρετε τους υπολοίπους παρακαλώ συμπληρώστε.

Σταμάτης Σταμπέλος