Ανδρέας Ψυχογυιός, κρατάει χρόνια η Ιστορία του.

Καλησπέρα σε όλους τους αναβάτες μοτοσυκλέτας και όχι μόνο. Προσπαθώ τόσες μέρες να σκεφτώ να γράψω μια μικρή ιστορία όπως σκεφτήκαν οι διαχειριστές της ομάδας αλλά δεν ξέρω από που να αρχίσω.

Κοντεύω 30 χρόνια ως ενεργός αθλητής , 45 περίπου γενικά στην μοτοσυκλέτα και 51 χρόνια (όσο είμαι δηλαδή) μαρσάροντας. Στην πρώτη φωτογραφία δεν φαίνομαι καθόλου είναι το 1965 στο χιλιόμετρο στην Πάρνηθα, είναι ο πατέρας μου Χαράλαμπος Ψυχογυιος και είμαι κάπου ανάμεσα στο παντελόνι του πάτερα μου έτοιμος να βγω στον κόσμο.

Η δεύτερη φωτογραφία είναι το έτος 1977 στο Τατόι και περίμενα όλο το βράδυ ξύπνιος να περάσει ο θείος μου Βύρωνας Γιαννούλης για να με πάρει μαζί του και στης 6 ώρα το πρωί όταν ήρθε φώναζε η μάνα μου που θα το πας το παιδί βρέχει….. και θα κρυώσει…και το κλάμα μου δεν σταμάταγε γιατί ήθελα να πάω γιατί είχα χάσει τα χρονομετρημένα του Σάββατου και δεν με πείραζε και εάν χιόνιζε. Ο θείος μου Βύρωνας αδελφός της μάνας μου νταλικέρης στο επάγγελμα άφηνε την οποία μηχανή είχε στο σπίτι μας και ως γνωστόν όσο καιρό έλειπε ταξίδι την οδηγούσα κάθε μέρα μέσα στο δωμάτιο χωρίς να την έχω βάλει μπροστά και έστριβα και έκανα σούζες και πάταγα φρένα…γενικά ήταν δικιά μου δεν γινόταν λοιπόν να χάσω αγώνα της μηχανής μου.

Η τρίτη φωτογραφία είναι στην Ρόδο στο αεροδρόμιο μαριτσα μάλλον το 1980 -1981. Η τέταρτη φωτογραφία είναι στο Τατόι ο τελευταίος αγώνας που έγινε το 1982. Κάπου εκεί έπεσε και η Καρό Σημαία όπως καταλαβαίνεις και τελείωσαν όλα και (έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!).

Υ.Γ (κύριε Κυριάκο καταλαβαίνεις γιατί ο χώρος μας δεν σου γράφει ιστοριούλες…. πού μυαλό για σχολείο…χαχαχαχαχ) Την έγραψα την ιστοριούλα (έκθεση) μικρή βεβαία αλλά πιστεύω να μου βάλεις καλό βαθμό.!! όπως και οι δάσκαλοι μου !!

Ανδρέας Ψυχογυιός