Η Ιστορία μιας ”δίχρονης” δυνατής παρέας του Βασίλη Στάμου (Μέρος 1ο)

Την χρωστάω την ιστορία αυτή. Σεπτέμβριος 2019, Παρασκευή, Μέγαρα, έχουμε τα ελεύθερα δοκιμαστικά για τον 4ο αγώνα ταχύτητας, το πλάνο είναι να έρθει ο Βελής από την Κω να οδηγήσει (μηδαμινή εμπειρία στα Μέγαρα) να σετάρουμε την μοτοσικλέτα του όσο καλύτερα, να έρθει ο Βασίλης από την Τρίπολη, τέντες, μηχανές κτλ, και να πάω και εγώ καπάκι από την δουλειά, μετά από δύσκολη εβδομάδα, να πάω έστω το μηχανάκι, και ίσως το κάνει ο Βελής 2 γύρους ίσα για το jetαρισμα…

Η μέρα κυλάει καλά, μετά το μεσημέρι είμαι εκεί, ο Βελής έχει κάνει γύρους και βρίσκει σιγά σιγά την δύσκολη racing 250 του 1988. Αέρας δυνατός στα Μέγαρα που δυσκολεύει όλους, πόσο μάλλον τον δικό μας πάνω στα 100 κιλά της Honda. Μια κακή ρύθμιση της μοτοσικλέτας θα πατήσει το play για την εγγραφή της ιστορίας!

Πρέπει να είναι μετά της 4 το απόγευμα, που ο Βελής θα βγει από την πίστα, ενώ το Honda ακούγεται να κουδουνίζει από μακριά! Μόνο από το άκουσμα ήταν δεδομένα μεγάλη ζημιά!!
Βελή, όλα οκ, θα δούμε τι θα κάνουμε… Αυτός στις μαύρες του…. ”Βελή, το yamaha, 3-4 γύρους, jetαρισμα να το σενιάρουμε για αύριο, και άσε να δούμε το Honda”.

Ο Βασίλης απογοητευμένος, μου λέει δεν βαριέσαι, θα φορτώσουμε, θα πάμε για καμιά μπύρα, και θα έρθουμε να χαζεύουμε…. Όχι Μπιλ, θα το λύσουμε, ότι είναι θα το φτιάξουμε…. Με πίστεψε, βαρύ φορτίο, μιας και εγώ δεν το πίστευα! Το είπα να καλμάρω την κατάσταση…..
Ο Βελής θα κάνει μερικούς γύρους, και εγώ με τον Γιάννη έχουμε ξεκινήσει να λύνουμε…. Λίγο μετά θα βγει με το yamaha σβηστό…. Τι έγινε, του λέω? Δεν ξέρω… Δεν δουλεύει καλά…
Οκ ρε, μην μασάς (έχω ξεκινήσει το ψέμα, και το ένα φέρνει το άλλο).
Κατά της 6 θα τα έχουμε λυμένα και τα δύο, σπασμένη βαλβίδα ροπής που την κάρφωσε στο πιστόνι το yamaha, στεγνό βαρύ κόλλημα το Honda, με το μισό πιστόνι κολλημένο στον κύλινδρο… Το ήξερα ότι θα φορτώναμε το βράδυ, αλλά τους είχα πουλήσει την ελπίδα, δεν το είχαν χάψει τελείως, αλλά πίστευαν ότι κάποιο τρόπο θα βρω (τρίχες) Θα πάρω τηλέφωνο τον φίλο μου Γιώργος Σιδέρης, το σηκώνει ο Γιάννης (ο Γιώργος δεν το ξέρει, τώρα θα το διαβάσει), Γιάννη, είμαι φίλος του Γιώργου, έχω πρόβλημα κτλ, κτλ,… Απάντηση, σε περιμένω… Ότι ώρα και να πάει θα το φτιάξουμε… Σε σκλαβώνουν….. (τελικά δεν χρειάζεται η βοήθεια του).

Κλείνω το τηλέφωνο, και λέω του Γιάννη, ρε φίλε τι κάνουμε? Βελής και Βασίλης από μια καρέκλα, στα μαύρα και οι δύο…..
Τι να κάνουμε ρε? Άσε να καθαρίσω τον κύλινδρο, καθάρισε τα κάτω και προχωράμε…. Ρε Γιάννο, μόνο παλιά ανταλλακτικά έχουμε, και αυτά μισά…. Αφού είπες θα τα φτιάξουμε ρε! Προχώρα να τελειώνουμε…. Αυτός το πίστεψε για τα καλά…. Βαρύ ψέμα έχω πει….Αφού τα έχουμε βίδες και τα δύο, λέμε οκ, θα παραγγείλουμε μακαρονάδες, μπύρες, και θα κάτσουμε να τα φτιάξουμε… Βρήκαμε φώτα, τα πάντα όλα, η όρεξη έχει έρθει, όλοι το πιστεύουν… Εγώ δεν μπορώ να πάρω τίποτα πίσω….

Έχει πέσει σούρουπο, εκεί θα έρθουν τα πιτσιρίκια, και θα μας πουν για έναν που είναι στην πίστα, και έχει κάνει 3 γύρους τρέχοντας! Εμείς, ο φύλακας, και ο τύπος στην πίστα…. Θα πάω κοντά, και όπως έρχεται θα φωνάζει, ρε Μπιλ!! Τι κάνετε εδώ ρε? Έρχεται ποιο κοντά, ο Γιάννης! Ο Κόλλιας!!

Συνεχίζεται….. 

Βασίλης Στάμου