Οι Ιστορίες του Γιάννη Κόλλια μέσα από τα μάτια του Σταμάτη Σταμπέλου (13ο Μέρος)

Εκκίνηση 125 racing. Πράσινο έλαμψε!! GO! GO! GO! Γνωστή μυρουδιά, bel ray si7, Castrol, denicol, silcolene…Παρεα με λευκό γαλάζιο καπνό αφημένη να εξαφανίζεται στις γραμμές start- go! Mεσα σε λίγους γύρους έχομε την πρώτη μικρή ανακατάταξης θέσεων. Έχω 2 γκρουπ, η τριάδα Κόλλιας, Δελλησάββας, Στάμου φτιάχνουν μια μικρή διάφορα, όχι ασφάλειας πάντως κι αρχίζουν να μάχονται για την κεφαλή της κούρσας.

Ο Κόλλιας οδηγεί μυαλομένα στην 3η θέσης ψάχνοντας το οποίο λάθος ή άνοιγμα από τον ακριβώς μπροστά του. Το κράτημα ανεβαίνει όσο περνάνε γύροι και στρώνει γόμμα κάτω, όμως οι προσπάθειες προσπέρασης έχουν ακόμα αυξημένο βαθμό δυσκολίας. Βάζοντας ρόδα στους δυο τελευταίους γύρους, τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμα! Δελλησάββας και Στάμου γυρίζουν ρόδα-ρόδα. O πρώτος βρίσκει το θάρρος και ανεβάζει ελάχιστα ρυθμό. Πάνω το λοιπόν που ο κόσμος απ’ έξω αρχίζει να μονολογεί και να σκουντιέται ‘’Δελλη — για κάρο ρε!‘’ ο ίδιος έχει μια άσχημη πτώση που τον αφήνει εκτός αγώνων για το 2ημερο παρέα με σπασμένο πόδι. Κόλλιας χωρίς ρίσκα ανεβαίνει και τελικά παίρνει μια άξια δεύτερη θέσης πίσω από τον Αργυρή Στάμου που είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει δείχνοντας το σε κάθε ευκαιρία.

Χορταστικός αγώνας επιτρέψτε μου, καθώς το δεύτερο γκρουπ είναι μίνι τρενάκι της κολάσεως με Τζωρτζόπουλο – Παντελεάκη που σφάζονται, γυρίζοντας δε τόσο κοντά ο ένας στον τροχό του άλλου και στην ευθεία το μάτι μπορεί να σε ξεγελάσει κι να νομίζεις πως καβαλάνε και οι δυο πάνω σε μια μακριά και κοντή μοτοσυκλέτα. Η τελική τριάδα βάθρου για τα 125 racing τελικώς είναι : 1ος Αργυρής Σταμου ‘’honda RS ‘’, 2oς Γιάννης Κόλλιας με Yamaha και 3ος Γιάννης ΤΖωρτζόπουλος με το σπαθί του με Honda RS 125cc. Aς σημειώσουμε πως είναι σεζόν που φαίνεται εξ αρχής πως ο Κόλλιας είναι πια έμπειρος όταν πρόκειται για αναμετρήσεις πρωταθλήματος, δεν χυμάει δίχως αύριο με την πρώτη ευκαιρία ρισκάροντας καλές θέσεις στο πόντιουμ και βαθμούς. Με αυτή την τακτική το 1995 θα κάνει ταμείο στο τέλος και θα είναι κάλο.

Ρίχνοντας μια ματιά στην κατηγορία supersport 400 που είναι φυτώριο πρώτο ενώ σκάζει από δίχρονες συμμέτοχες, ψάχνω και δεν βρίσκω στην εκκίνηση της έναν φρέσκο πιλότο που μου είχε κάνει εντύπωση πέρσι. Τον Σάκη Συνιώρη. Θα πρέπει να ξεκινήσουν τα 250 racing για να λυθεί ο γρίφος και να δω πως ο ίδιος έχει μεταπηδήσει στην σοβαρότατη αυτή κατηγορία. Ας σημειωθεί δε ότι φέρει και στα πιτς αλλά κι έπειτα από το πέρας των αγώνων εκείνο το πλατύ χαμόγελο πού το χαρίζει σε όλους. Είναι παραπάνω από εμφανές πως οι μάχες ταχύτητας σημαίνουν γιορτή για τον ίδιο, το ευχαριστιέται. Εγώ έχω μερικούς παλαιότερους στην παρέα κι αρχίζουν να λένε…Ωραίος πολύ ο γελαστούλης και γρήγορος … Κάποια στιγμή μέσα στις κουβέντες δεν αντέχουν … Ξέρουν πως διαβάζω γενικά και παρακολουθώ γυρολογια, κτλ.. Με ρωτούν λοιπόν μια γνώμη…Το θυμάμαι σαν σήμερα …Τους δηλώνω ”Σας είναι συμπαθείς ο Σάκης;; Μπράβο καλά κάνετε…Να ξέρετε όμως ένα. Αυτός έρχεται. Δεν θα σταματήσει εύκολα. Κι αυτό το προφίλ χαμόγελο κι όλα καλά… Δεν είναι του στυλ το παλικάρι από το 2αρι του τρίτου. Αυτό είναι το μιδιασμα τίγρης, που κάνει ματάκια στο κοπάδι της κοιλάδας ώστε να ξεθαρρέψουν τα ζα και να πάνε σχεδόν μονά τους μέσα στο στόμα. Το νου σας λοιπόν σε αυτό το παιδί”.

Τα 400ss είχαν νικητή τον Τριπολιτσιώτη Σταύρο Αρβανίτη που δεν απειλήθηκε από κανέναν.
ΦΩΤΟ 1: Αργύρης Στάμου Mugello 1995.
ΦΩΤΟ 2: Γρηγόρης Χρονόπουλος πολύ αργότερα στα παντοκς με καλή παρέα.

Σταμάτης Σταμπέλος