Οι Ιστορίες του Γιάννη Κόλλια μέσα από τα μάτια του Σταμάτη Σταμπέλου (3ο Μέρος)

Χάρτινοι Ήρωες, Γιάννης Κόλλιας (Μέρος 3ο) Πρώτος Αγώνας, ΕΛΠΑ, Τρίπολη,1992 ΤΗΕ RAIN MAN .

Όλοι παρόν σε όλες τις κατηγορίες, ενθουσιασμός, συμμετοχές του σκασμού γενικώς αλλά και στα 125 racing 12 τον αριθμό παρακαλώ. Με ένα μικρό εξτρά πόσο στο εισιτήριο ο κόσμος μπορεί να μπαίνει και να σουλατσάρει μέσα στα πιτ στοπς! Aνάμεσα από λάστιχα και μοτέρ οι μηχανικοί στριμώχνονται παρέα με πιτσιρικαρία από το Φάληρο από την Νέα Σμύρνη και τα λοιπά προάστεια. Αυτό σε εμάς τους απ’ έξω φυσικά και αρέσει όμως από την άλλη στις ομάδες το feeling είναι 50-50. Μερικοί δε ενοχλούνται όμως όλοι συμφωνούν ότι το τσούρμο των φιλάθλων μέσα στον αγωνιστικό χώρο είναι επικίνδυνο δηλώνοντας σε ΕΛΠΑ ότι κάτι πρέπει να προσεχθεί παραπάνω και να αλλάξει.

…σωπαίνω και καταλαβαίνω πόσο δύσκολη κατηγορία είναι η ριμάδα η “μικρή” και πόσο αποφασισμένος πρέπει να είσαι ώστε να κοιτάξεις στα μάτια τα υπόλοιπα παιδιά της και να τους πεις ‘’σε σέβομαι αλλά είμαι πιο γρήγορος και θα το αποδείξω‘’.

Σταμάτης Σταμπέλος

Πρωταγωνιστής δυστυχώς είναι η δυνατή βροχή που λούζει αναβάτες και μοτοσυκλέτες. Ο αγώνας για τα 125 ξεκινά με ψιλόβροχο που θα κοπάσει μετά τον πρώτο γύρο αφήνοντας όμως την πίστα γεμάτη νερό. Έτσι η επιλογή στο τι λάστιχα φορούσες είναι πολύ σημαντική.Τα οχηματαγωγά συνεργεία των λαστιχάδων Bridgestone και Dunlop δουλεύουν διπλοβάρδιες καθώς μηχανικοί, ξαδέρφια, κολλητοί περιμένουν εμπρός τους με τις ζάντες παραμάσχαλα για σκάντζα ελαστικών. Ο αγώνας ξεκινά και ο Σ. Σταυρουλάκης φεύγει σφαίρα και παίρνει κεφάλι, οδηγά απόλυτα, όμως στον πρώτο γύρο έχει μια φθηνή πτώση που τον αφήνει τσαλακωμένο και με μείον το αριστερό μασπιε, ο ίδιος επιστρέφει στην πίστα και δίνει μάχη για να μπει τουλάχιστον στους βαθμούς.

Στην συνεχεία έχουμε για κάνα 10λεπτο το παιχνίδι ‘’ο σκύλος με την γάτα αλλά πάνω σε γιαούρτι ‘’ Γιάννης Κόλλιας, Χ Τασούλης, και Σ. Παπαγιάννης όλοι τους με Honda σφάζονται και εναλλάσσουνε γραμμές ανάμεσα σε σαμαράκια μικρές λίμνες και ψιλοστεγνωμένο ταρτάν πίστας πάνω στην αγωνιστική γραμμή. Από τα μισά του σκέλους και μετά τα πράγματα γίνονται λίγο βαρετά. Η πρώτη τριάδα ρίχνει ρυθμό κι ο καθένας τους κάνει έναν μαζεμένο αγώνα δίχως ρίσκα. Η διαφορά μεταξύ τους είναι αρκετή κι έτσι δεν έχουμε συναρπαστικό φινάλε. Ο Κόλλιας παίρνει πρωτιά και Καρό Σημαία ενώ το βάθρο τελικά συμπληρώνουν οι Σ. Παπαγιάννης δεύτερος και τρίτος ο Χ. Τασούλης. Όλοι τους με RS Honda.

Xαίρομαι και πανηγυρίζω εγώ, όμως βλέποντας τον Σ. Σταυρουλάκη να τερματίζει στην 6η θέση με το πόδι να κρέμεται στον αέρα ‘’είχε χάσει στην πτώση τον μασπιε‘’ σωπαίνω και καταλαβαίνω πόσο δύσκολη κατηγορία είναι η ριμάδα η ‘’μικρή‘’ και πόσο αποφασισμένος πρέπει να είσαι ώστε να κοιτάξεις στα μάτια τα υπόλοιπα παιδιά της και να τους πεις ‘’σε σέβομαι αλλά είμαι πιο γρήγορος και θα το αποδείξω‘’.

Οι φωτογραφίες παρακάτω είναι από το μέλλον, στην πρώτη είναι ο Κόλλιας πολύ αργότερα σε ευρωπαϊκό αγώνα, ενώ στην δεύτερη βλέπουμε το στυλ ενός πρωταγωνιστή τις χρονιές που έρχονται στην ιστορία, του Α. Στάμου που θα γίνει ένας από τους στυλοβάτες της κατηγορίας μαζί με μερικούς ακόμα.

Σταμάτης Σταμπέλος

Γ. Κόλλιας
Α. Στάμου
Μοίρασε το

Add your first comment to this post