H Οδύσσεια του 1984 και μία Ιστορία από το Βασίλη Μικέ.

Η «Οδύσσεια», το Εντούρο των 3 ημερών που διοργάνωσε η ΕΛΜΟΠ και η ΜΟΤΟΛΕΣΧΗ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ. Μία ιδέα της Μοτολέσχης και του Βασίλη Λιάκου. Εκκίνηση από το Ξυλόκαστρο με τον Βασίλη Λιάκο να είναι η ψυχή αυτής της διοργάνωσης ο οποίος με μια μοτοσυκλέτα ξεκινούσε πριν τους Αγωνιζόμενους και σηματοδοτούσε την διαδρομή.

Πρώτη μέρα στην Αρχαία Ολυμπία και είμαι δεύτερος στην κατάταξη. Δεύτερη μέρα κατεβαίνω το όρος Πάρνωνα χωρίς πίσω λάστιχο με την ζάντα με σκοπό να φτάσω στο δεύτερο τερματισμό ο οποίος ήταν στο Γύθειο. Τα κατάφερα έχοντας μεγάλη ένταση και την αδρεναλίνη μου στα ύψη. Το μόνο σοβαρό πρόβλημα μου ήταν ο κατεστραμμένος πίσω τροχός. Και ενώ ήμουν να εγκαταλείψω την προσπάθεια μου και τον Αγώνα, ήρθε ο Αντιπρόσωπος της Yamaha στην Σπάρτη ο κύριος Παικόπουλος ο οποίος μου επισκεύασε τον τροχό μου φόρεσε καινούργιο λάστιχο χωρίς να χρεωθώ τίποτα απολύτως. Αργότερα ενημερώθηκα και εγώ ότι ο κύριος Παικόπουλος είχε έρθει με ένα φορτηγό ανταλλακτικά και βοηθούσε αφιλοκερδώς όποιον Αθλητή είχε ανάγκη.

Και συνεχίζω την τρίτη ημέρα που θα ήταν και ο τερματισμός στον Γαλατά. Πριν την τελευταία ειδική κάποιος συναθλητής, μου ζήτησε βενζίνη γιατί είχε μείνει και του έδωσα και στην μέση της ειδικής διαδρομής ξέμεινα εγώ από βενζίνη και τελείωσα τον Αγώνα σπρώχνοντας το σβηστό και πολυαγαπημένο VILLA μου. Όλες τις μέρες απλές ειδικές από το πρωί έως το βράδυ και τώρα στα πολύ γρήγορα θυμάμαι τον Χούντρα, τον Κατσαφάρο, τον CBΙ και άλλοι που δεν θυμάμαι οδηγούσαμε χωρίς αύριο χάναμε την σήμανση, βουτάγαμε τα φρένα και πάλι τέρμα το γκάζι. Μία απίστευτη και ατελείωτη απόλαυση.

Βασίλης Μικές