Δύναμη ψυχής στην Ιστορία του Γιώργου Μπουρνιά.

Το 1989 είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά μιας και ένα ατύχημα μέσα στο συνεργείο μου με στέλνει στο νοσοκομείο για 65 μέρες σε ακινησία δεμένο με βάρη και έλξη, σε μια προσπάθεια των γιατρών να βελτιώσουν όσο το δυνατών την κάκωση της σπονδυλικής στήλης. Εξερχόμενος από το νοσοκομείο οι οδηγίες είναι να μην σηκώνω ούτε σακούλα σούπερ μάρκετ όσο δε για οδήγηση μοτοσυκλέτας, να το ξεχάσω. Σαν λογικός άνθρωπος λοιπόν ακολούθησα της οδηγίες των γιατρών και δεν ξαναπήγα στο σούπερ μάρκετ, κατέβαινα μόνο στην Κρήτη για θεραπεία και δίνοντας μάχη για την αποκατάσταση μου. Κατάφερα να τελειώσει η χρονιά με κάποιες νίκες και να τερματίσω δεύτερος στο Πρωτάθλημα. Σε όλα αυτά βέβαια δεν πρέπει να ξεχνώ ότι χωρίς την βοήθεια και την συμπαράσταση του φίλου μου Βασίλη Ντουλαβέρη δεν θα είχα συμμετάσχει καθόλου στο Πρωτάθλημα και θα είχα εγκαταλείψει τους Αγώνες.

ΓιώργοςΜπουρνιάς