Ο Στέργιος Κατσογρεσάκης βάζει νέους στόχους μέσα από την Iστορία του.

Καλησπέρα σε όλη την εδώ παρέα μας. Ήρθε η σειρά μου να μιλήσω και εγώ για την δική μου σχέση με το Motocross και να μοιραστώ μαζί σας δικές μου στιγμές και όνειρα. Στην ηλικία των 7 χρονών, παρέα με τους φίλους μου, πήραμε τα ποδήλατα και μαζί με αυτά πήραμε και τα βουνά της Σητείας.

…την στιγμή που το motocross για μένα τότε ήταν και είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και έχω πάθος ερώτα και αγάπη για αυτό, ήρθε μια ατυχή στιγμή όπου σε Πανελλήνιο Αγώνα στην Χαλκίδα είχα μια κακή πτώση που με καθήλωσε σε ένα αμαξίδιο.

Στέργιος Κατσογρεσάκης

Αυτή η βόλτα μας θυμάμαι μας έβγαλε σε μια τεράστια πίστα Motocross , καταλαβαίνετε τώρα πόσο μεγάλη φαινόταν στα μάτια μας. Δεν αργήσαμε να μπούμε μέσα με τα ποδήλατα και να αρχίσουμε το παιχνίδι. Και να σου και τα πρώτα δειλά αλματάκια. Κάπως έτσι μπήκε το μικρόβιο μέσα μου. Περνώντας οι μέρες εμείς συνεχίζουμε τις επισκέψεις στην πίστα. Όλο και πιο γρήγορες πεταλιές όλο και πιο μεγάλα αλματάκια με αποτέλεσμα σε αυτή την πίστα να σπάσω 3 ποδήλατα. Και τα χρόνια πέρασαν μέχρι που έφτασα στα 21 μου. Μέσα από την δουλειά μου μάζεψα χρήματα και πήρα την πρώτη μου μοτοσυκλέτα ένα YZ 125. Δεν είχα την πολυτέλεια σαν πιτσιρικάς να έχω ένα μηχανάκι για να μάθω πράγματα μέσα στην πίστα.

Το YZ μου έμαθε πολλά και μαζί του άρχισα να ερωτεύομαι το motocross. Έτσι έκανα τα πρώτα μου ξεκινήματα. Προπονησούλες αρκετές και σιγά σιγά ήρθε και ο πρώτος Αγώνας. Σε όποιον αγώνα και να έτρεχα δεν με ενδιέφερε το αποτέλεσμα, αυτό που με ενδιέφερε ήταν απλά να βρεθώ στην μπάρα εκκίνησης χωρίς να με νοιάζει σε ποια θέση θα τερματίσω! Δεν άφηνα Αγώνα για Αγώνα, προσπαθούσα να είμαι πάντα παρών χωρίς να στοχεύω σε κάτι. Ζούσα την ένταση και απολάμβανα το Motocross.

Αγώνα με Αγώνα άρχισα να βελτιώνω αρκετά την οδηγική μου ικανότητα με αποτέλεσμα να ανεβαίνω στο βάθρο σε αγώνες στην Κρήτη. Όσο βελτιωνόμουν και έβλεπα και τα βάθρα το πάθος και ο έρωτας μεγάλωνε και θέριευε μέσα μου. Οι προπονήσεις σε κάθε ευκαιρία ήταν η ζωή μου και η εμμονή μου με το άθλημα με έκανε να γίνομαι όλο και καλύτερος πάντα με τα δικά μου μέτρα και σταθμά.
Είχα ξεκινήσει να σκέφτομαι και τον τρόπο που θα τρέξω τον επόμενο Αγώνα και το δούλευα στο μυαλό μου. Ένα μεγάλο μου όνειρο πραγματοποιήθηκε όταν αγωνίστηκα στο Πρωτάθλημα Νότιου Ελλάδος και σε έναν Αγώνα κατάφερα να βρεθώ στην τρίτη θέση του βάθρου όπως και στην συμμετοχή μου στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην κατηγορία της MX1 βρέθηκα στην έβδομη θέση.

Είμαι σίγουρος πως τότε που κάναμε τα πάντα με τα ποδήλατα το μυαλό μας δεν έφτανε μέχρι εδώ ίσως μόνο σαν όνειρο. Είναι σίγουρα πολύ όμορφα να ονειρεύεσαι, δημιουργούνται έντονα συναισθήματα. Και το συναίσθημα μεγαλώνει όταν αρχίζεις να πραγματοποιείς κάποια από τα όνειρα σου. Εκεί όμως που το όνειρο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα και την στιγμή που το motocross για μένα τότε ήταν και είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και έχω πάθος ερώτα και αγάπη για αυτό, ήρθε μια ατυχή στιγμή όπου σε Πανελλήνιο Αγώνα στην Χαλκίδα είχα μια κακή πτώση που με καθήλωσε σε ένα αμαξίδιο.

Τώρα πλέον έχω άλλα όνειρα, δίνω άλλον αγώνα και βάζω νέους στόχους. Θα έρθει η στιγμή που θα ξανά στηθώ στην μπάρα εκκίνησης…αν δεν στηθείς στην μπάρα εκκίνησης δεν ξέρεις τι πάει να πει αδρεναλίνη και motocross!!

Στέργιος Κατσογρεσάκης