Ο Μιχάλης Σπηλιώτης σε μια Ιστορία μιας άλλης εποχής

Ωραία ας θυμηθούμε κάτι από τα παλιά. Έχω 1 μονοκύλινδρο Εντούρο suzuki ts 400 1977 με 78. Πρώτος Αγώνας βρόχινος στο Τατόι και μετατρέπω το μηχανάκι σε street με μπροστινό πιρούνι και δίσκους. Ο τροχός από xs 1100 yamaha, ρεζερβουάρ και σέλλα από tz 250 racing και εξάτμιση στο φαναρτζή, για γύρισμα στο κύλινδρο και κόλλημα με οξυγόνο. Θυρίδες, κατέβασμα καπάκι για συμπίεση, καρμπυρατέρ bink μεγάλο, ενίσχυση το κλείσιμο με τουμποσωλήνες και έτοιμο το εργαλείο. Λαδάκι castrol καστορέλαιο r 30. Λάστιχα από τα σκουπίδια που ήταν πεταμένα dunlop k81 και λιωμένα στη μέση, αλλά στις άκρες ήταν σαν καινούργια.

Και ήρθε η ώρα της βενζίνης. Κάποιος φίλος μου δίνει δύο δραχμές. Άλλος ένας άλλες δύο και ένας φίλος που έτυχε να έχει λεφτά, του ζήτησα 6 δραχμές. Άσχετα εάν στο τέλος μου έδωσε 4. Κατάφερα τελικά να έχω και την βενζίνη μου. Είχα ένα κράνος και άρβυλα στρατιωτικά και κάτι γάντια σαλονιού δερμάτινα αλλά απο φόρμα τίποτα.

Ξεκινάω για Τατόι την Κυριακή το πρωί και βρέχει ασταμάτητα. Κάποια στιγμή αποφάσισε να σταματήσει. Φτάνω στο αεροδρόμιο και παρατηρώ οτι είμασταν αρκετοί που δεν έχουμε φόρμα. Κάποιος με το όνομα Γεωργιάδης είχε φόρμα. ΄΄Φίλε μόλις τελειώσεις θα μου δώσεις τη φόρμα;” και μου απάντησε θετικά. Ξεκινάει ο Αγώνας του και τερματίζει. Τον γδύνουμε στην κυριολεξία και ήρθε η ώρα να τρέξω και εγώ.

Ξεκινάει ο Αγώνας, ο οποίος κατέληξε να είναι βρόχινος. Εκκίνηση και γκαζώνω. Μπουκώνει… Το ζικλάρω και δώστου ζικλάρισμα. Κάποια στιγμή είμαι τέταρτος και περνάω κόσμο. Μου αρέσει πολύ, γιατί στην κατηγορία, είμασταν όλοι μαζί 400cc, 500cc, 750cc. Μια μίξη κυβικών σε μια κατηγορία. Εγώ πιο ελαφρύς με πιο λίγο γκάζι, είχα πλεονέκτημα σε σύγκριση με τα πιο βαριά μηχανάκια και 2 γύρους πριν το τέλος μένω από βενζίνη. Αυτός ήταν ο πρώτος Αγώνας μου.

Μιχάλης Σπηλιώτης