Ο Κωστής Διαμάντης ανοίγει τη καρδιά του και αυτή χτυπά σε ρυθμούς Trial

Είμαστε πολύ χαρούμενοι που είχαμε και έχουμε την πολυτέλεια να μιλάμε για την ιστορία της Αγωνιστικής Μοτοσυκλέτας και πιο συγκεκριμένα για τους Αγώνες Trial στην Ελλάδα από το 1986 ως το 1990. Και για να γίνουμε πιο σαφείς μιλάμε για το Trial-ΜΟΤΟΕ και Διεθνής Αγώνας Πέτρας 1990.

Οι μικροί Ιταλοί “πετάγονταν” πάνω από βράχια μέσα στα ποτάμια, είχαμε στροφές στον αέρα, στροφές με πηδηματάκια. Ο κόσμος ενθουσιάστηκε και όλα ήταν τέλεια.

Κωστής Διαμάντης

Ας δούμε λίγο τι γινόταν όμως πριν. Για 4 χρόνια υπάρχει το Camel Trial με αρκετά καλό οικονομικό πακέτο προς διάθεση και φυσικά πολλές Λέσχες και κάπου 7-10 Αγώνες τον χρόνο. Λέσχες Αυτοκινήτου και Μοτοσυκλέτας το παίζουν experts στην οργάνωση. Εδώ ξεκινήσαμε εγώ και η παρέα μου. Η δουλεία στον οργανωτικό τομέα ελάχιστη που θα έπρεπε να φέρουμε εις πέρας έχοντας το χρηματικό μαξιλαράκι όπου χρειαζότανε. Και επειδή κάπου όλα ξαφνικά αλλάζουν ο Σπόνσορας παίρνει την απόφαση να αποχωρήσει το 1985. Όλοι οι experts οργανωτές κάνουν ότι δεν μας ξέρουν. Η επικοινωνία που είχαμε με την ΕΛΠΑ και τις Λέσχες απογοητευτική.

Η απάντηση που πήραμε ήταν “Δεν μας ενδιαφέρει”. Και για να τα λέμε όλα με το όνομα τους ” φάγαμε πόρτα και μάλιστα καλή. Η παρέα τότε μαζεύτηκε και αποφάσισε να πάμε στην μητέρα λέσχη ”ΛΕ.ΜΟΤ”. Οι Σωτήρχος, Παππάς, Πρίφτης, Τσακιρίδης, Παπαδάκης, Κυριαζής, με χαρά διαπιστώνουμε, ότι μας καλοδέχονται με προθυμία και το 1987 ως το 1990 κάνουμε αρκετούς Αγώνες ως “Εναλλακτικό Trial MOT.O.E” σχεδόν σε όλη την Ελλάδα στα Γρεβενά – Αττική – Θεσσαλονίκη – Βόλος – Χανιά. Μάλιστα το 1989 η ΛΕ.ΜΟΤ δέχεται την πρόταση της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Τrial Kύπρου και τρεις Αθλητές μας πηγαίνουν με έξοδα πληρωμένα σε Αγώνα με τους Κύπριους φίλους μας.

Όμως η δραστηριότητες της ΛΕ.ΜΟΤ και της ΜΟΤ.Ο.Ε δεν σταματούν εδώ. Χωρίς οικονομική δύναμη και την έγκριση του Κράτους διοργάνωσε 4 καλοστημένα Πρωταθλήματα επί 4 συνεχόμενες χρονιές και στην Πέτρα Βοιωτίας διοργάνωσε ΔΙΕΘΝΗ ΑΓΩΝΑ TRIAL με 4 Κράτη με την βοήθεια της Κοινότητας του Χωριού. Οι συμμετοχές ήταν από την Ιταλία με την ομάδα Cadetis Milano MotoCross (Ιταλικό περιοδικό) με 4 θαυματουργούς πιτσιρικάδες από 15 ως 17 ετών, οι Andrea Bouchi με Beta ο Emiliano Bernochi με Fantic και ο Sangali με Aprilia και ο τέταρτος μου διαφεύγει. Η ομάδα της Μάλτας με τους Caruana Robert και Bonelo Jhony και οι δύο με Fantic και η Κύπρος με τους Κόκη, Αρτεμίου, Λαμπή, όλοι με Ηonda. και φυσικά η Ελλάδα με 20 Έλληνες Αθλητές. Για να προσπαθήσουμε να τους θυμηθούμε και εάν ξεχάσουμε κάποιον να μας συγχωρέσει. Από τα Χανιά οι Λαβουτάς Δημήτρης και ο Κατσαρός, από την Θεσσαλονίκη οι Καραντώνης Θεόδωρος – Αλεξανδρίδης Άρης – Λαζαρίδης Χρήστος από Καστοριά ο Καλομενίδης απο Κεφαλλονιά ο Λαμπίρης και από την Αθήνα οι Παππάς Παναγιώτης – Σωτήρχος Γιάννης – Γεωργίτσης Στέλιος – Τσακιρίδης Μηνάς – Αγγελάκης Παναγιώτης – Πρίφτης Δημήτρης – Παπούδης Γιώργος – Ασημακόπουλος Βασίλης – Γωργακόπουλος Γιωργος – Γερογιάννης Μάριος – Παντελιός – Λαλαούνης και είχαμε και μια γυναικεία συμμετοχή την Φουρναράκη Ρένα

Σε αυτό τον Διεθνή Αγώνα λοιπόν και να κλείσουμε το κουτί των αναμνήσεων μας, έχουμε το εξής γεγονός. Ενώ έχουμε κάνει ότι περνούσε από το χέρι μας και έχοντας μια εξαιρετική συνεργασία με την Κοινότητα και τους κατοίκους του χωριού και η προσέλευση του κόσμου ήταν αναμενόμενη , οι πιο πάνω κύριοι που έλεγαν “Δεν μας ενδιαφέρει” ακολουθώντας το γράμμα του νόμου μας έστειλαν το Δημοσίας Τάξης να μας συλλάβει. Όμως μετά από την επιμονή και τους ελιγμούς του Προέδρου της ΛΕ.ΜΟΤ, Γιάννη Εφραιμίδη και του Κοινοτάρχη του χωριού, τελικά έγιναν δυο Αγώνες, το Σάββατο και την Κυριακή. Ειδικά την Κυριακή είχαμε τρομερό κόσμο και φανταστικό θέαμα. Οι μικροί Ιταλοί ”πετάγονταν” πάνω από βράχια μέσα στα ποτάμια, είχαμε στροφές στον αέρα, στροφές με πηδηματάκια. Ο κόσμος ενθουσιάστηκε και όλα ήταν τέλεια. Όσα χρόνια και να περάσουν το σκηνικό αυτό με όλο αυτό το παρασκήνιο θα μου μείνει αξέχαστο. Και για όλους εμάς που γνωρίζουμε λίγο παραπάνω κάποια πραγματάκια για την προσφορά στο Ελληνικό Trial να μην ξεχνάμε ποτέ το όνομα του Γιάννη Εφραιμίδη και της ΛΕ.ΜΟΤ. Στο Ιταλικό περιοδικό υπήρχε τετρασέλιδο αφιέρωμα και ίσως αυτό ήταν η μεγαλύτερη αμοιβή για όλα τα παιδιά που δούλεψαν για όλη αυτή την Διοργάνωση.

Κωστής Διαμάντης