Ο Ιωάννης Μαρινάκης δεν ξεχνάει, γράφει την δική του Ιστορία και το αποδεικνύει.

Καλησπέρα σας, ονομάζομαι Μαρινάκης Ιωάννης και η 1η φορά που συμμετείχα στους αγώνες ταχύτητας ήταν το 2014 στον 2ο Αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος της κατηγορίας OPEN , με τον Πρωταθλητή της κατηγορίας αυτής τότε και νυν φίλος μου τον Δημήτρη Παπαγγέλου…Η μοτοσικλέτα μας είναι της εταιρείας Suzuki μοντέλο GSXR 1000 K6 2006 με αρκετά έξτρα στα περιφερειακά της!

Φτάσαμε στο τέλος του πρωταθλήματος με τον τελευταίο Αγώνα που έγινε στην πίστα των Μεγάρων..!! Ανάμεικτα συναισθήματα … Δε μπορώ να το εξηγήσω , ήταν κάπως μπερδεμένα.. έπρεπε να κάνω τα πάντα για να είμαι συγκεντρωμένος , χωρίς λάθος και ειδικότερα να αποφύγω μια πτώση!!

Μαρινάκης Ιωάννης

Η ιστορία ξεκινά με μια συζήτηση που είχα το 2014 βλέποντας τον 1ο αγώνα του MotoGP σε μια καφετέρια ενός φίλου τον Βασίλη Κόντη , μαζί με τον “μηχανικό” μου Κωνσταντίνο Τομαρά. Του ζήτησα “πλαγίως” τι χρειάζεται για να κάνω έναν Αγώνα ή ολόκληρο το Ελληνικό Πρωτάθλημα από οικονομικής και πρακτικής άποψης… Ήταν μαχαιριά στη καρδιά ένα πράγμα , βάζοντας σε χαρτί με μολύβι , υπολογίζοντας τα έξοδα…δε τα λες και λίγα! Αφού λοιπόν κάναμε τους υπολογισμούς ήρθε η ύστατη στιγμή της κρίσιμης ερώτησης : Πόσα θες κυρ Κώστα εσύ για να με βοηθήσεις στους αγώνες;; Άργησε να μου απαντήσει και άρχιζα να αλλάζω χρώματα και να σκέφτομαι διάφορα: τόσα πολλά είναι ρε π…. Μου;; Λέω από μέσα μου… Άστο , θα πηγαίνω σαν κάγκουρας Επίδαυρο… Τελικά ο λόγος που άργησε να μου απαντήσει ήταν πιο απλός , απλά δε με άκουσε…. Του ξανά έκανα την ερώτηση , μου απάντησε τα συμφωνήσαμε και ξεκινήσαμε να κάνουμε τα πρώτα σχέδια (ενημερωτικά , ο καθένας πληρώνεται για την δουλειά του , όποια και αν είναι αυτή.. γιατί η ψυχική του αγωνία ενός μηχανικού δεν υπάρχει πλαφόν).

Φύγαμε λοιπόν για να παρακολουθήσουμε από κοντά τον 1ο Αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας που διεξαγόταν στην πίστα της Τρίπολης , για να ξεκινήσουμε της σημειώσεις και τις ερωτήσεις/απαντήσεις όσον αφορά οδηγό και πίστα μιας και γνώριζε αρκετά περισσότερα από μένα για όλες τις πίστες! Πήραμε στοιχεία και δεδομένα , είδαμε τους συναθλητές μας και κάτσαμε ξανά στο ίδιο τραπέζι , στο ίδιο καφέ και αρχίσαμε να σχεδιάζουμε και πως θα τα υλοποιήσουμε…ετοιμάσαμε τη μοτοσικλέτα μας και η στιγμή να αγωνιστούμε έφτασε στον 2ο αγώνα του πανελληνίου πρωταθλήματος ταχύτητας όπου ξαναέγινε στην πίστα της Τρίπολης και εκτός από τον μηχανικό μου ήταν και ο προπονητής μου , αγωνιζόμενος και Πρωταθλητής Κώστας Κοντομάρος…

Ο μηχανικός μου ήταν αυτός που το κανόνισε για τον προπονητή και αμέσως ο Κώστας ήρθε χωρίς πολλά πολλά να μας βοηθήσει και φάνηκε από την ταχύτητα και τον χρόνο που κάναμε ειδικότερα στον αγώνα… Δυστυχώς τον αγώνα δεν καταφέραμε να τον τελειώσουμε μετά από μια επαφή που είχα με έναν συναθλητή μου και πιο συγκεκριμένα , τον φίλο μου Δημήτρη Βάμβα… Ήταν μεγάλη η στεναχώρια μου μπορώ να πω… Συμβαίνουν όμως αυτά και τα αφήσαμε πίσω για να ετοιμαστούμε για τον 3ο Αγώνα του Πρωταθλήματος και 2ο δικό μας όπου έγινε στην πίστα των Μεγάρων…ήταν δύσκολο τριήμερο διότι είχε πάρα πολύ ζέστη αλλά και σκόνη μέσα στην πίστα που δεν είχα εγώ προσωπικά ξανά οδηγήσει … Παρόλα αυτά τερματίσαμε στην 4η θέση ξεκινώντας από την 9η θέση στη σχάρα εκκίνησης.

Φτάσαμε στον 4ο Αγώνα του Πρωταθλήματος και 3ο δικό μας που θα γινόταν στην πίστα των Μεγάρων… Βάλαμε τα δυνατά μας , συγκεντρωθήκαμε , πήραμε τα δεδομένα μας , μας έδειξε αυτά που έπρεπε και ο κόουτς και ήμασταν έτοιμοι για να αγωνιστούμε.. στηθήκαμε στη σχάρα εκκίνησης έχοντας τον 2ο χρόνο στα χρονομετρημένα και με μια καλή εκκίνηση στρίψαμε 1οι στην Κ1… Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ήμασταν μπροστά έως ότου ξεκίνησαν τα ντουμπλαρίσματα και σε ένα ντουμπλάρισμα στην Κ6 από λάθος εκτίμηση του πιο αργού οδηγού και αλλάζοντας τη θέση του τρεις φορές , παραλίγο να συγκρουστούμε.. ευτυχώς αποφεύχθηκε η σύγκρουση αλλά με έξοδο στην Κ6 η οποία με έριξε στην 3η θέση όπου και τερμάτισα σε αυτήν…

Φύγαμε για Σέρρες , μια από τις καλύτερες πίστες στην Ελλάδα , αλλά και η πιο μακρινή και η πιο πολυέξοδη δεν καταφέραμε να αγωνιστούμε μετά από πτώση στην Κ2 (μετά λέω ότι δεν είμαι τουμπάκιας) και κάτσαμε να δούμε τους συναθλητές μας να Αγωνίζονται…γυρίσαμε στη βάση μας , στην Αθήνα και αρχίσαμε να συζητάμε και να μελετούμε για το Πρωτάθλημα του 2015 το οποίο θα ακολουθήσουμε όλο προσπαθώντας για το καλύτερο αποτέλεσμα…το πρωτάθλημα ξεκίνησε με τον 1ο αγώνα στην πίστα της Τρίπολης.. έχοντας τον 4ο χρόνο στη σχάρα εκκίνησης , μια λάθος αντίδραση αφήνοντας τον συμπλέκτη απότομα έσβησε η μοτοσικλέτα μας και μείναμε τελευταίοι , στην 15η , έως ότου να πάρει μπρος ξανά…Πήρε μπρος η μοτοσικλέτα , ξεκινήσαμε και αρχίσαμε το κυνήγι χωρίς όρια πλέον…Βασικά δεν σκέφτηκα τίποτα ούτε στιγμή… Είχα έξοδο στην Κ9 , παραλίγο να συγκρουστώ με δύο διαφορετικούς συναθλητές μου στην Κ9 τρεις φορές , για έναν ολόκληρο γύρω χωρίς να πάρω ανάσα , παραλίγο χάι σάιντ στην Κ6 , δε ξέρω και γω τι άλλο μου είπαν ότι πήγα να πάθω.. αλλά σταθερός!!

Κατάφερα να τερματίσω στην 4η θέση όπου και ξεκίνησα παίρνοντας σημαντικούς βαθμούς για το Πρωτάθλημα! Φτάσαμε πλέον στην ημερομηνία του 2ου Αγώνα του Πρωταθλήματος όπου γινόταν στα Μέγαρα… Μετά από αρκετούς σχολιασμούς , ειρωνείες για την απίστευτη και ζηλευτή εκκίνηση που πραγματοποίησα στην Τρίπολη…Απλά γέλασα και έβαλα ξανά την αληθινή μου δραστηριότητα σε αυτή την εκκίνηση έχοντας την 2η θέση στη σχάρα.. σε αυτό με βοήθησαν αρκετά ο μηχανικός μου και ο κόουτς..! Στημένοι στη σχάρα εκκίνησης , μόλις έσβησαν τα φώτα έφυγα μπροστά στρίβοντας 1ος την Κ1.. ύστερα από 2 γύρους ο συναθλητής μου Θεοφάνης Μίχας με προσπέρασε στην Κ9 (πλατεία) ανοίγοντας τη γραμμή μου…Αμέσως μετά ο Θεοφάνης είχε πτώση στην Κ1 με αποτέλεσμα να μείνω έως το τέλος του Αγώνα 1ος και με τον ταχύτερο γύρο , παίρνοντας ακόμα περισσότερους σημαντικούς βαθμούς..!

3ος Αγώνας του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας διεξάχθηκε στις Σέρρες… Δεν έχουμε εμπειρία, ούτε δεδομένα από την πίστα , η πρώτη κίνηση ήταν να ακούσω τα λόγια του κόουτς και να μπω να δουλέψω την Παρασκευή , παίρνοντας τον τηλέφωνο για να μιλήσουμε σε ανοιχτή ακρόαση με τον μηχανικό μου! Η πραγματικότητα είναι ότι στην ουσία ήταν η πρώτη σωστή επαφή με την πίστα των Σερρών καταφέρνοντας να πάρουμε την 2η θέση στη σχάρα εκκίνησης… Κάνοντας ξανά μια καλή εκκίνηση , στρίψαμε 1οι στην Κ1… Λίγους γύρους μετά μας προσπέρασαν οι Θεοφάνης Μίχας και Ηλίας Μπαξισόγλου… έκατσα πίσω από τους συναθλητές μου ελέγχοντας να μη μου ανοίξουν τη διαφορά , ανέβασα ρυθμό προσπερνώντας τον Μίχα επειδή έκοψε από μηχανική βλάβη , έφτασα τον Μπαξισόγλου και τον προσπέρασα στην Κ1 δύο γύρους πριν το τέλος του Αγώνα όπου και έμεινα μπροστά μέχρι το τέλος , παίρνοντας έτσι άλλη μια νίκη και επίσης σημαντικούς βαθμούς περνώντας στην 1η θέση της βαθμολογίας…

Διακοπή και ξεσάλωμα λόγο καλοκαιριού… Χαθήκαμε από όλα…
Μέχρι και κιλά φάνηκαν στον 4ο Αγώνα που έγινε στην πίστα των Μεγάρων… Ξεκινήσαμε τις ρυθμίσεις, τις συζητήσεις και στηθήκαμε στη σχάρα εκκίνησης με τον 3ο χρόνο… Μια καλή εκκίνηση και στρίψαμε ξανά 1οι στην Κ1 μένοντας για λίγους γύρους μπροστά μια προσπέραση του Μίχα και μείναμε μέχρι το τέλος στη 2η θέση και εκεί τερματίσαμε στον Αγώνα μένοντας ακόμα 1οι στη βαθμολογία..! Ωραίος καιρός , ωραία μέρα , δυνατή ψυχολογία για τον 5ο Αγώνα του Πρωταθλήματος που έγινε στις Σέρρες… Κάνοντας τον 3ο χρόνο , στηθήκαμε στη σχάρα εκκίνησης , έσβησαν τα φώτα και φύγαμε μπροστά στρίβοντας για άλλη μια φορά 1οι στην Κ1… Χάνοντας έδαφος χωρίς λόγο , βρεθήκαμε στην 3η θέση και με μια κίνηση του μηχανικού μου βγάζοντας ταυτόχρονα την ταμπέλα (δεν θα πω τι μου έδειξε) ξυπνήσαμε και αρχίσαμε να ανεβάζουμε Ρυθμό… Δίνοντας ωραία μάχη για την 2η θέση με τον συναθλητή μου Τάσο Κωστάρα , κατάφερα για 0.014 να πάρω τη δεύτερη θέση στον Αγώνα , παραμένοντας ακόμα στην κορυφή της βαθμολογίας!!

Φτάσαμε στο τέλος του Πρωταθλήματος με τον τελευταίο Αγώνα που έγινε στην πίστα των Μεγάρων..!! Ανάμεικτα συναισθήματα … Δε μπορώ να το εξηγήσω , ήταν κάπως μπερδεμένα.. έπρεπε να κάνω τα πάντα για να είμαι συγκεντρωμένος , χωρίς λάθος και ειδικότερα να αποφύγω μια πτώση!! Μόνο με μία 2η θέση θα μπορέσω να καταφέρω να μείνω 1ος στη βαθμολογία! Από την Παρασκευή είχαμε ένταση , προσπαθούσαμε να στήσουμε τη μοτοσικλέτα μας , να βρούμε το τέλειο κομμάτι συνεργασίας για να έχουμε τη σταθερότητα για να τερματίσουμε… Άγχος πολύ ειδικότερα στα χρονομετρημένα… Εξασφαλίσαμε την 3η θέση στη σχάρα εκκίνησης θέτοντας άλλο ένα πρόβλημα για την Στρατηγική και το πώς θα εκκινήσουμε.

Ο μηχανικός και ο κόουτς δε σκεφτόντουσαν την εκκίνηση λέγοντας μου : Αυτό το έχουμε , τα υπόλοιπα μας νοιάζουν… εμένα ούτε που με ρώτησαν…Ημέρα αγώνα ..! Στηθήκαμε στη σχάρα εκκίνησης , δεν αισθανόμουν παλμούς της καρδιάς μου , δεν ένιωθα ζεστή ή αέρα…Σβήνουν τα φώτα , φύγαμε και στρίβω 1ος στην Κ1… Κλείνοντας αρκετούς γύρους ο συναθλητής μου ο Θεοφάνης Μηχας έκανε επίθεση στην Κ1 και με προσπέρασε , μένοντας εγώ στη 2η θέση… Για αρκετούς γύρους ήμουν πίσω του έως ότου άρχισα να ανεβάζω Ρυθμό και 3 γύρους πριν το τέλος έχω πλησιάσει αρκετά κοντά του, σε σημείο να σκέφτομαι για το που θα κάνω την κίνηση για προσπέραση… Μάλλον τις παρά έκανα τις σκέψεις και στην Κ8 έχω έρθει κοντά του , χάνω το σημείο των φρένων , τρομάζω και ανοίγω τη γραμμή μου τόσο όσο χρειαζόταν να γίνει η διαφορά τεράστια χάνοντας την ευκαιρία για το κυνήγι της 1ης θέσης… Κλείνοντας τον γύρο , είδα τον μηχανικό μου να μου κάνει νόημα να χαλαρώσω διότι είχαμε αρκετή διαφορά με τον συναθλητή μου που βρισκόταν πίσω , τον Γαβριήλ Μιλιατζόγλου , οπότε αρχίσαμε να διασκεδάζουμε κάνοντας και οδηγικές επιδείξεις , τα λεγόμενα καγκουριλίκια , τερματίζοντας στην 2η θέση εξασφαλίζοντας την υψηλότερη βαθμολογία και κατακτώντας το Κύπελλο στην κατηγορία Open.

Ήταν πάρα πολύ όμορφη χρονιά και θα ήθελα πολύ να την ξαναζήσω έστω μόνο να αγωνιστώ χωρίς άγχος για κάποιο αποτέλεσμα! Ευχαριστώ πολύ όλους τους συναθλητές μου που γίναμε φίλοι με τους περισσότερους! Ευχαριστώ τον μηχανικό μου Κωνσταντίνο Τομαρά, τον βοηθό μηχανικού μου και φίλο μου Χριστόφορο Κυρμιζούδη και τον κόουτς μου Κωνσταντίνο Κοντομάρο που με βοήθησαν στο να γίνω Αγωνιζόμενος! Επίσης να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που βοήθησαν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ να Αγωνιστώ διότι δεν είχαμε τα χρήματα ούτε για προπονήσεις πηγαίνοντας από αγώνα σε αγώνα , ούτε για τα αναλώσιμα της μοτοσικλέτας μας όπου μας κάλυψαν στο 100% τις ανάγκες μας τόσο σε υλικό , όσο και σε οικονομικό επίπεδο!

Οι άνθρωποι / Φίλοι που μας βοήθησαν ήταν :
Aretha Arden ατελιέ νυφικών και φορεμάτων (οι γονείς μου για την οικονομική και ηθική υποστήριξη).
Ελαστικά Tyre Shop Φερμέλης/Ασιδερής και όλο το Team καλύπτοντας τα ελαστικά σε όλο το Πρωτάθλημα. ΠΕΡΚΟ τον κύριο Ταμπάκο και τον κύριο Παναγόπουλο Δημήτριο για τα προϊόντα της Spectro από όλη τη γκάμα της εταιρείας. Τον κύριο Γιώργο Τριανταφυλλίδη / Μπαξεβάνη για την κάλυψη στο 100% για ολόκληρη την ένδυση/Υπόδηση/Υλικά Ασφαλείας (Glover , Puig , X-lite , Stylmartin , Nolan). Τον κύριο Σπύρο Αλεξόπουλο και το team του για τα αναλώσιμα της (K&N , JT chain , JT sprockets, NewFren). Τον Δημήτρη Ζώνιο PressAddiction για τα Αυτοκόλλητα της μοτοσικλέτας αλλά και για μπλουζάκια της ομάδας μας.
Την εταιρεία Connolly Leather για την οικονομική υποστήριξη.
Την ομάδα MouratisGp (αναλώσιμα/Ανταλλακτικά για την μοτοσικλέτα μας(.
Τον φίλο Μάκη Χατζηγιακουμίδη “Γεύση και Ουσία” για την οικονομική υποστήριξη.
Τον Βασίλη Κόντη Fly Café για την οικονομική υποστήριξη.
Τον Πέτρο Παπαγιάννη για την επιμέλεια της εξάτμισης μας
Τον γνωστό σε όλους μας VGR Σταύρο Γεωργακόπουλο για την επιμέλεια των αναρτήσεων μας
Όπως επίσης και όλους τους ανθρώπους που κάλυπταν με φωτογραφικό υλικό , βίντεο και συνεντεύξεις τους Αγώνες για να μπορέσουμε να έχουμε το υλικό και τις αναμνήσεις ζωντανές :
BikerSpirit magazine
Moto&Bike.tv
BikeIt.gr
MotoGrandPrix magazine
Moto magazine

2017. Η χρονιά με τα “ΌΛΑ” της θα πω… Ανατροπές , αλλαγές , συναισθήματα βαριά , θλίψη , χαρά , επιτυχία , άγχος , ξενύχτι , κούραση , ικανοποίηση , αποτελέσματα. Το 2017 ήδη εργαζόμουν στην μεγαλύτερη εταιρεία της Ελλάδας αλλά και στον μηχανοκίνητο αθλητισμό την Yamaha Μοτοδυναμική / Μοτοδύκτιο… Έχοντας μεγάλο προσωπικό πρόβλημα αλλά και οικονομικό , με βοήθησε και θέλω λίγο να σταθώ σε αυτούς τους ανθρώπους , ο πολυαγαπημένος σε όλους τους ανθρώπους του μηχανοκίνητου αθλητισμού αλλά και εκτός , το Βασίλη Γούλα , οι άνθρωποι της ΖΕΝΟΝΕ (Αντώνης Μερεμετης και Δημήτρης Παπανικολάου ) Wheelcity (Δημήτρης Λυγνος) ExtremeTruckDays (Σωτήρης Ζαφειρόπουλος)..ο Βασίλης ήταν από τους 1ους ανθρώπους που με βοήθησαν οικονομικά και ηθικά σε μια στιγμή τεράστιου προβλήματος μου και ήταν ο άνθρωπος που μίλησε στον Αγωνιστικό διευθυντή της Μοτοδυναμικής , μήπως υπάρχει κάποια θέση στην εταιρεία ως μηχανικός και τα καταφέραμε να συνεργαστούμε με την Μοτοδυναμικη. Ευχαριστώ όλο το Team και τους πρώην και τους νυν της Μοτοδυναμικής και του Μοτοδυκτίου.

Οι 2οι άνθρωποι που με βοήθησαν ήταν το Team της ZenOne ( Αντώνης Μερεμέτης , Δημήτρης Παπανικολάου ) για την οικονομική υποστήριξη / συνεργασία μέχρι πρόσφατα , αλλά και για τις γνώσεις τους…Ύστερα ήρθαν κοντά μου και μου ζήτησαν να συνεργαστούμε ο Δημήτρης Λυγνός και ο Σωτήρης Ζαφειρόπουλος για να με βοηθήσουν και ΕΚΕΊΝΟΙ οικονομικά για να ανταπεξέλθω στο πρόβλημα μου.

Ο Βασίλης , μου ζήτησε να βοηθήσω ως βοηθός του τότε στην ομάδα του με οδηγό τον Λευτέρη Πίππο να οδηγά μια YAMAHA R1 2015… Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν ήταν όπως τα υπολογίσαμε. Ο Βασίλης έφυγε από κοντά μας σαν “αστείο” , σαν “πλάκα” την 1 Απριλίου του 2017…Το πρόβλημα μεγάλωσε διότι δεν ήμουν ποτέ ξανά μηχανικός σε αγωνιστική μοτοσικλέτα , και ειδικότερα σε μια κατηγορία που έτρεχε ο Λευτέρης την Super Bike… Για καλή μου τύχη πέραν την ομάδα της ZenOne που με βοήθησε σε ορισμένα πράγματα , είχα μαζί μου και τον Μάνατζερ Στάθη Κοσμίδη… Γνώριζε αρκετά και συνεργαστήκαμε άψογα με αρκετές σημειώσεις και πολλά γράψε σβήσε. Ο άνθρωπος βασικά ήταν καταστροφή , ήθελε 15 στύλους και 200 σελίδες χαρτί σε ένα 3ημερο… Κάνω χιούμορ , ήταν απίθανος άνθρωπος με χιούμορ και πολύ συνεργάσιμος..!

Παλέψαμε αρκετά γιατί έπρεπε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να βρεθούμε , να επικοινωνήσουμε για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις του οδηγού γιατί η κατηγορία αυτή είναι αρκετά απαιτητική. Καταφέραμε να πάρουμε μια νίκη , στην πίστα των Σερρών μετά από μεγάλη μάχη , με ποιον άλλον , τον Σάκη Συνιώρη. Μετά από ένα τριήμερο αγωνιώδη προσπάθεια , άγχους και στρες , φέραμε την μοτοσικλέτα σε σημείο που ο οδηγός της, κατά τα λεγόμενα του στη συνέντευξη που έδωσε, το ευχαριστήθηκε και πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε όπως και εμείς το θέλαμε και το αφιερώσαμε όλη η ομάδα στον Βασίλη μας…Μετά το πέρασμα της γραμμής τερματισμού με μόλις 0.016 μπροστά από τον Σάκη, έφυγα τρέχοντας να πω στον Στάθη ότι ”κερδίσαμε”. Δεν πρόλαβε κανείς από τους δύο μας να μιλήσει , διότι μετά από αυτό το τριήμερο πραγματικά καταρρεύσαμε και κλαίγαμε σαν μικρά παιδιά…Η χρονιά τελείωσε σε καλό επίπεδο , μιλήσαμε μόνο , αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά για το 2018.

Η ίδια ομάδα με την ίδια μοτοσικλέτα και τον ίδιο οδηγό…Ανέλαβα την μοτοσικλέτα από την αρχή , την προετοιμασία της, το στήσιμο της και ότι άλλο χρειαζόταν. 1ος αγώνας έγινε στην πίστα των Μεγάρων, είμαστε όλοι έτοιμοι… Έχουμε καλό χρόνο, καλό Ρυθμό και αισθανόμαστε καλά…Δυστυχώς όμως υπάρχουν και τα απρόβλεπτα, μια λάθος επιλογή των φρένων (τακάκια) ανάγκασαν τον οδηγό να κάνει έξοδο στην Κ6, τερματίζοντας έτσι στην 4η θέση. Δε το βάλαμε κάτω, η ομάδα έπρεπε να διοργανωθεί.. βρεθήκαμε , τα είπαμε και αρχίσαμε την ετοιμασία της μοτοσικλέτας και βάζοντας τα σωστά πράγματα , δώσαμε υπόσχεση στον εαυτό μας να κάνουμε το καλύτερο!! Φύγαμε για τον 2ο αγώνα που έγινε στην πίστα της Τρίπολης… Αποφασισμένοι λοιπόν , μηχανικός , μάνατζερ και οδηγός συνεργαστήκαμε άψογα σε όλα!! Κερδίσαμε και τις δύο πολ ποζισιον ξεκινώντας έτσι από την 1η θέση στη σχάρα εκκίνησης.

Έσβησαν τα φώτα και φύγαμε για τον καλύτερο αγώνα. Μπροστά ο Λευτέρης σε όλο τον αγώνα , πίσω ο Σάκης… Κάποια στιγμή έκοψε Ρυθμό ο Λευτέρης με αποτέλεσμα ο Σάκης να βρεί ευκαιρία να περάσει και να είναι εκείνος μπροστά και να οδηγεί τον αγώνα. Δε μπορώ να περιγράψω τι έλεγα εκείνη τη στιγμή…Πιστεύω να κατάλαβε ο Λευτέρης από την κίνηση του χεριού μου… Πραγματικά όμως έβαλε κεφάλι κάτω και ανέβασε ξανά Ρυθμό και στον τελευταίο γύρο έχει έρθει πολύ κοντά του αφήνοντας αρκετά τα φρένα , με σκοπό να κλείσει τη γραμμή στην Κ11 του Σάκη όπως είχε κάνει και ο Σάκης 1 χρόνο πριν στην ίδια στροφή… Και έτσι έγινε (συναίνεσε ταυτόχρονα και ο Σάκης)… Και περνά μπροστά από τον Σάκη , περνώντας 1ος τη γραμμή τερματισμού. ΑΥΤΌ το συναίσθημα εκείνης της ημέρας δεν μπορώ να το περιγράψω… Μεγάλη χαρά και ικανοποίηση που όλη η ομάδα δούλεψε πραγματικά σαν ομάδα και πήραμε το καλύτερο αποτέλεσμα και τις καλύτερες εντυπώσεις!!

3ος αγώνας , πίστα Σερρών. Πολλά προβλήματα. Τόσο στη μοτοσικλέτα με σπασμένη εξάτμιση στους λαιμούς που μας καθυστέρησε να μπούμε την Παρασκευή αλλά και σε προσωπικά επίπεδα. Όταν ετοιμάσαμε τη μοτοσικλέτα ο καιρός ήταν ανώμαλος, δεν ήξερα γιατί , μέχρι τότε… Έπιασε βροχή και δεν προλάβαμε να δούμε , ούτε να στήσουμε τη μοτοσικλέτα μας… Χρονομετρημένα… Αν θυμάμαι καλά ξεκινήσαμε από την 5η θέση και με τη σταθερότητα κατάφερε ο Λευτέρης να τερματίσει 2ος παίρνοντας σημαντικούς βαθμούς για τη βαθμολογία του πρωταθλήματος!!

Ύστερα έμειναν 3 αγώνες , ένας τον Ιούλιο και 2πλος τον Οκτώβριο…Δυστυχώς όμως , εγώ δεν μπόρεσα να ακολουθήσω άλλο την ομάδα για αρκετά προβλήματα τόσο προσωπικά όσο και κατά περίπτωση ανθρώπων και συμβάντων ανεξέλεγκτων και μη διαχειρίσιμων… Και για τους λόγους αυτούς αποχώρησα από την ομάδα… Το ευχάριστο ήταν ότι κατάφερε η ομάδα να κάνει μια δεύτερη θέση , μια τρίτη και μία 1η , όλοι οι αγώνες έγιναν στα Μέγαρα , και έτσι πήρε το μεγαλύτερο αποτελέσματα βαθμολογικά και επίσης το πρωτάθλημα στην κατηγορία SuperBike…Όλα στο “παιχνίδι” μέσα είναι.

Προχωράμε πλέον με καινούργια ομάδα και αγωνιζόμενο… Τον Στέφανο Δέσκα , πρωταθλητής της κατηγορίας Open 2019, να τρέχει τώρα στην κατηγορία SuperBike , με Yamaha R1 2016 και τον Γιώργο Παρσωτάκη με το κατάστημα ParsotakisRacingTeam. Αγωνιστήκαμε για αρχή , ως επικοινωνία , στο 2πλο των Μεγάρων στο πρωτάθλημα του 2020 με τα λάστιχα της Michelin , από Δημήτρη Λυγνό και Ντίνο Πετρή…6η θέση και στους δύο αγώνες με καλούς χρόνους για πρώτη επαφή με τη μοτοσικλέτα και με τα λάστιχα της Michelin… Δεν είχε ξανά οδηγήσει τη μοτοσικλέτα του , ήταν η πρώτη του επαφή στον αγώνα….Φτάσαμε στο 2021… Μπερδεμένα πράγματα.. Μερακλήδικα… Μπλέξαμε με τον Γιώργο Παρσωτάκη και με το Μοτοκρός με οδηγό τον Πέτρο Πισσαρίδη να τρέχει με μια ΚΤΜ SXF250 2017.!
Έχοντας την ίδια στιγμή στην ομάδα και τον Γιάννη Ριγόπουλο με Kawasaki zx6 και τον Στέφανο Δέσκα με τη Yamaha R1. Αυτά προς το παρόν και αναμένουμε το Ελληνικό Πρωτάθλημα του 2021…

Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω ξανά όλους τους ανθρώπους που με βοήθησαν όταν αγωνιζομουν ως οδηγός , τους ανθρώπους που πραγματικά με βοήθησαν αλλά και με επιβράβευσαν ως μηχανικό και να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στις “ιστορίες μιας καρό σημαίας” για την ευκαιρία που μου έδωσε να γράψω την μικρή μου αγωνιστική εμπειρία σε όλα τα επίπεδα και να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που με βοήθησαν σε όλους τους τομείς!!

Με εκτίμηση

Μαρινάκης Ιωάννης