Η Ιστορία μιας Κάρο Σημαίας του Β.Κορωνάκη από την Χριστίνα Κεφαλλονίτη έτσι όπως την έζησε.

Τι να πω και εγώ για αυτή την σημαία;;…φυσικά δεν μου ανήκει… Βασίλης Κορωνάκης, δικιά του όπως και πολλές! Αλλά αυτή είναι η δική μου ιστορία…ένα κορίτσι μεγαλώνοντας σε οικογένεια αναβατών, είδα πολλές αρκετές καρό σημαίες από τον Σπύρο Κεφαλλονίτη…αλλά η συγκεκριμένη στα Μέγαρα 2016 ήταν αλλιώς! Έζησα όλη την αγωνία της προπόνησης αυτού του ταλέντου…όλη την αγωνία του ταξιδιού…πρώτη φορά βρέθηκα μέσα στην πίστα (δικαιολογία κρατάω την ομπρέλα χαχαχα)

Απλά μου είπαν θα έρθεις μαζί μας; το θεώρησα ένα ταξίδι με τον ξάδερφο και φίλους! Ο Βασίλης; χαλαρός με χιούμορ και πολύ τρέλα..και ξαφνικά ο Βασίλης μπαίνει στο βάν να ετοιμαστεί..ανεβαίνει στην μηχανή με τις οδηγίες και την στήριξη του Σπύρου κ βλέπω δύο ανθρώπους σαν να μην τους ξέρω να έχουν γίνει ένα! Σοβαροί, να κοιτάζονται στα μάτια κ να “μιλάνε” με αυτά! Πόσες προπονήσεις είχαν προηγηθεί; πόση αγωνία; πόσες δύσκολες στιγμές είχαν περάσει για να φτάσουν εκεί; εκείνη τη στιγμή το κατάλαβα! Ούπς δεν έχει πλάκες εδώ…όλοι σοβαροί και αφοσιωμένοι…μπήκε…εγώ απλά ακολουθούσα κ άκουγα να μιλάνε στη γλώσσα τους! Δεν μιλούσα…απλά τους χάζευα! Κατάφερα να μείνω δίπλα στον Σπύρο απ’ όπου περνούσε ο Βασίλης και του έδειχναν τους γύρους κτλ…τόση ένταση-χτυποκάρδι και πάθος δεν είχα ξαναζήσει ποτέ! Τον έβλεπα πρώτο αλλά δεν ρωτούσα δεν ενοχλούσα…κοίταζαν χρόνους και η καρδιά να σπάει!

Πρώτος και πανελλήνιος πρωταθλητής junior..1002 συναισθήματα! Άλλαξαν όλοι..γέλια-χιούμορ-χαρά και γίναμε μια αγκαλιά! Τότε κατάλαβα πόσο πάθος-αφοσίωση-δύναμη και αγάπη χρειάζεται μια Καρό Σημαία… μπράβο σας! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ!! #72 .

Σας ευχαριστώ για την εμπειρία! Ανυπομονώ για την επόμενη!!!

Χριστίνα Κεφαλλονίτη