Νοσταλγία και αγάπη μέσα από την Ιστορία του Κώστα Ντούζου.

«Άκουσε με ! Αυτό τον αγώνα πρέπει να τον νικήσεις! Μπορείς !».

Ονομάζομαι Κωνσταντίνος Ντούζος και ξεκίνησα να λαμβάνω μέρος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ATV στη κατηγορία MX το 2011. Από τότε και κάθε χρόνο έπαιρνα μέρος στα Πρωταθλήματα κερδίζοντας διάφορες σημαντικές θέσεις. Φτάνοντας στην Αγωνιστική χρονιά του 2015 που κατέκτησα τον τίτλο με Yamaha YFZ 450. Μια σημαντική χρονιά για μένα που με πυροδότησε για μια σειρά Πρωταθλημάτων επί 4 συναπτά έτη . Όλοι μας έχοντας ασχοληθεί και πάρει μέρος σε Πρωταθλήματα, ξέρουμε πως η αδρεναλίνη και το πάθος κορυφώνονται σε κάθε Αγώνα . Θυμάμαι έντονα ένα Αγώνα μου στη Χαλκίδα το 2016 . Ήταν ο δεύτερος Αγώνας της χρονιάς, με μία συμμετοχή ξένου Αθλητή που δε συμμετείχε στη βαθμολογία απλά έτρεχε για την συμμετοχή.

Έχοντας δύο γύρους μπροστά μου άρχισα να τρελαίνομαι πως πρέπει να προσπεράσω ό,τι και να γίνει ! Έτσι λοιπόν σε ένα άλμα το οποίο έκοβε πολύ ανοίχτηκα αρκετά, κράτησα το γκάζι και πέρασα. Μόλις μπήκα μπροστά έκανα τους δύο γύρους και απέκτησα διαφορά μεγάλη. Όταν έπεσε η καρό σημαία η χαρά μου όπως φαντάζεστε ήταν απερίγραπτη.

Κωνσταντίνος Ντούζος

Στο πρώτο σκέλος του Αγώνα θυμάμαι χαρακτηριστικά τον προπονητή μου Αλέξανδρο Παπανικολάκη να μου λέει : «Άκουσε με ! Αυτό τον Αγώνα πρέπει να τον νικήσεις! Μπορείς !». Με αυτό στο μυαλό μου, μπαίνω στα χρονομετρημένα και κάνω πρώτο χρόνο! Φανταστείτε στη μπάρα εκκίνησης το συναίσθημα, η καρδιά και η αδρεναλίνη πάντα ίδια από τον πρώτο Αγώνα μέχρι και το τελευταίο όλα στο τέρμα! Όταν έπεσε η μπάρα εκκίνησης και έστριψα δεύτερος στην δεύτερη στροφή πέρασα μπροστά .

Στη μέση περίπου της πίστας σε ένα άλμα που βλέπει τους θεατές στρίβοντας, το πηδάω και στην προσγείωση βγαίνω λίγο εκτός πίστας το εκμεταλλεύεται ο ξένος αθλητής και περνάει ξανά μπροστά με αποτέλεσμα να πάμε περίπου οχτώ γύρους έτσι. Έχοντας δύο γύρους μπροστά μου άρχισα να τρελαίνομαι πως πρέπει να προσπεράσω ό,τι και να γίνει ! Έτσι λοιπόν σε ένα άλμα το οποίο έκοβε πολύ ανοίχτηκα αρκετά, κράτησα το γκάζι και πέρασα. Μόλις μπήκα μπροστά έκανα τους δύο γύρους και απέκτησα διαφορά μεγάλη. Όταν έπεσε η καρό σημαία η χαρά μου όπως φαντάζεστε ήταν απερίγραπτη.

Του Αλέξη η φωνή πια είχε κλείσει και ήταν κατακόκκινος! Αυτή ήταν μία από τις ιστορίες που διηγούμαι συνήθως με περίσσιο ζήλο ! Δυστυχώς όμως η Ομοσπονδία κατάργησε τους αγώνες Quad στην Ελλάδα και πλέον δεν μπορούμε να δούμε και να θαυμάσουμε ένα Άθλημα με πολύ ενδιαφέρον αλλά και θέαμα ! Ελπίζω στο μέλλον όλα να είναι αλλιώς !

Κωνσταντίνος Ντούζος

Μοίρασε το

Add your first comment to this post