Η επιτάχυνση είναι στο αίμα τους και η Ιστορία του Λουκά Κουζούλογλου μας βάζει στο νόημα.

Θα σας μεταφέρω λίγο πριν τον Αγώνα. Η βασικότερη για εμένα στιγμή είναι να στήσουμε το σπίτι μας. Έτσι το αναφέρω εγώ στην κάθε εκάστοτε πίστα. Τι περιλαμβάνει αυτό. Τέντες και βίδωμα καλό, τάπητες, λάπτοπ για τις ηλεκτρονικές ρυθμίσεις, εργαλεία, μπαλαντέζες, διαφημιστικά πανό, τραπέζι, καρέκλες, ψυγείο. Στην συνέχεια ξεκινάει το γυάλισμα της μοτοσυκλέτας, η όμορφη οπτική γωνία της μηχανής διότι το πρώτο και βασικότερο που θέλουμε να πετύχουμε είναι να είμαστε στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση εκείνη την στιγμή.

Τώρα βασική λεπτομέρεια, μόλις ανακοινωθεί η κατηγορία μας φτάνοντας στα πιτς, για εμένα και την ομάδα μας είναι η πλήρη αυτοσυγκέντρωση. Για εμένα αυτό μεταφράζεται ότι δεν πρέπει να μου μιλάει κανένας εκτός από τον μηχανικό μου. Την αποφυγή άσκοπων επισκέψεων από ανθρώπους την έχει αναλάβει ο μηχανικός μου. Είναι η σημαντικότερη στιγμή για εμένα ώσπου να έρθει η σειρά μου. Πρέπει να βγάλω τα πάντα από το μυαλό μου και το μόνο που κοιτάω είναι το σημείο που μου δείχνει ο μηχανικός μου, που θα πρέπει να πατήσω. Διότι η εκκίνηση σε αυτό το Άθλημα είναι πάρα πολύ σημαντική και για να βοηθήσω, έχει πατήματα, ροδιές που έχουν καλύτερη πρόσφυση. Ξεκινώντας το Burnout το μάτι μου είναι καρφωμένο μόνο στο φωτοκύτταρο. Εκείνη την στιγμή έρχεται ένα κενό μέσα μου. Είμαι πια μόνος εγώ και η μοτοσυκλέτα μου.

Όλα σβήνουν δίπλα μου, μηχανικοί, θεατές, τα πάντα, σύμμαχος μου η πλήρη αυτοσυγκέντρωση για να μην γίνει λάθος. Γιατί το λέω αυτό. Διότι δεν συγχωρείται ένα λάθος. Τι λάθος; Μια άκυρη εκκίνηση που σημαίνει να βιαστώ πριν το φανάρι, ή το αντίθετο, να αργήσω να ξεκινήσω, η λεγόμενη γρήγορη αντίδραση με το φανάρι. Μόλις λοιπόν τελειώσει η κούρσα, εφόσον η παλμοί ξεπερνούν τους 160, μόλις κλείσει πια το γκάζι τερματισμού, φεύγει όλο αυτό το φορτίο. Μια μικρή περίληψη απ’ όλο αυτό που ζούμε τις στιγμές που Αγωνιζόμαστε και σίγουρα θα έχουμε να πούμε πολλά περισσότερα μια άλλη στιγμή.

Λουκάς Κουζούλογλου